Voetbalhoofddoek: Ontwerpster ziet geen verschil met paardenstaart, maar Franse feministen wel! Moraal: Euroconservatieven steunt het feminisme tegen de islamisering!

Feministische organisaties komen in Frankrijk op tegen de hoofddoek in vrouwenvoetbal, een beslissing dat zij aanzien als een achteruitgang voor vrouwen.

Begin maart had de International Football Association Board (IFAB), voetbalsters toegestaan een hoofddoek te dragen op het veld. De wereldvoetbalbond FIFA heeft nu de beslissing definitief goedgekeurd op 2 juli 2012.

De Franse vrouwenverenigingen “Geen hoer noch onderdanig”, “Internationale vrouwenliga”, “Femix’sports” en de “Franse Coördinatie voor de Europese vrouwenlobby” hopen dat de FIFA hiervoor geen toestemming geeft. Volgens de NGO’s ligt Qatar achter de maatregel omdat het Arabische land economisch gezien een zwaargewicht is in de sportwereld.

De instemming van de IFAB op het dragen van een hoofddoek in vrouwenvoetbal, voor het eerst voorgesteld in oktober 2011 tijdens een seminar over voetbal in Amman, was positief verwelkomd door de VN.

Moslimvrouwen mogen vanaf juli dus met een speciale sporthoofddoek voetbalwedstrijden spelen. dd Een hijab van Nederlandse makelij speelde een doorslaggevende rol.

Het ontwerp van Cindy van den Bremen overtuigde de hoge heren van de machtige FIFA van het feit dat een sporthoofddoek wel degelijk veilig is.

‘Het gaat erom dat vrouwen zelf de keuze hebben om een hoofddoek te dragen. Die keuzevrijheid komt er nu en dat is natuurlijk een grote vooruitgang voor de emancipatie van de sport’, zegt Van den Bremen.

‘Ik ben uiteraard blij dat mijn hieraan heeft bij kunnen dragen. Ik wil graag het ontwerp nog meer aanpassen aan de wensen van de speelsters en dat traject gaan we nu in.’

Van den Bremen introduceerde de sporthoofddoek voor moslimmeisjes al meer dan 10 jaar geleden. Ze studeerde af aan de Design Academy in Eindhoven met haar modern vormgegeven ‘hoofdaccessoires’. De hijabs zijn al geruime tijd onder de naam Capsters te krijgen op de markt.

‘Ik weet dat meisjes in Nederland er ook mee voetballen, ook al is in officiële wedstrijden eigenlijk verboden. Maar het hangt af van de willekeur van de scheidsrechter. Die moet maar net de regel willen toepassen.’

De hoofddoek van Van den Bremen werd afgelopen weekeinde op het congres van de IFAB in Engeland omstandig aangeprezen door de prins van Jordanië, lid van het uitvoerend comité van de FIFA.

‘De prins is erin geslaagd alle argumenten tegen het dragen van de hoofddoek te weerleggen. Natuurlijk door de veiligheid van de Capsters-hoofddoek aan te tonen, maar ook door heel duidelijk te stellen dat het dragen van een hoofddoek geen religieuze uiting is, maar cultureel is bepaald.’

Haar contacten met Prins Ali al-Hussein zijn vorig jaar tot stand gekomen via voetbalcoach Hesterine de Reus. ‘Zij is destijds door de prins naar Jordanië gehaald om het vrouwenvoetbal naar een hoger plan te brengen. Een aantal speelsters daar droeg wel gewoon een hoofddoek en voor mij was dat een ideaal klankbord. Ik kon in direct contact met vrouwen hun ervaringen meenemen in mijn ontwerpen.’

Eigenlijk is het van de gekke dat er zo moeilijk wordt gedaan, vindt Van den Bremen. ‘Wij moeten nu aantonen dat de hijab veilig genoeg is, dat hij niet gevaarlijk is als hard aan de hoofddoek wordt getrokken. Maar ik zie niet echt een verschil met een paardenstaart in het haar. En ook aan de kraag van een T-shirt van mannen kun je hard genoeg trekken.’

Moraal van het verhaal: Laat al die conservatieve halfbakken religieuze mannetjes bij ons uit behoud van onze Europese culture waarden maar eens gauw de feministen steunen en ophouden te zeuren over het aanrecht als enig vrouwenrecht. En die handige klittenband van Van den Bremen moet maar zo snel mogelijk over haar commerciemondje worden aangespannen, want zo’n verraderlijk geluid brengt straks heel Europa tot zwijgen vanuit de moskeeen, immers onze eigen westerse vrouwen blijken merendeels al verstomd te zijn.

o ja, wat zei Afshan Ellian er ook weer van:

Hoofddoek is symbool van een vernietigde wereld

maandag 23 januari 2012 09:27

Ze staan op ons dressoir geduldig naast elkaar. Foto’s die een paar decennia geleden in het Midden-Oosten zijn genomen. Op de kleurenfoto zien we een paar vrolijke meiden met wapperende haren in een park in het centrum van Kabul. Je zou ze kunnen verwarren met Britse scholieren.

Op een andere foto zien we een slanke vrouw met een bloemetjesjurk. Het is een zwart-witfoto. Ze doet me denken aan de tweede helft van de jaren zestig in Amerika. Op de foto staat mijn zus – niet in Amerika, maar in Iran.

Gezelligheid
Zij was en is een buitengewoon aardige zus. Haar man was een whiskydrinker. Ze waren voornamelijk bezig met gezelligheid en reizen. Maar een moskee bezoeken? Nee, dat heb ik ze nooit zien doen.

Haar hoofddoek heb ik in deze periode weleens gezien. En ze had een chador. Een zwarte, voor een eventuele begrafenis.

Maar wat gebeurde met haar en met miljoenen andere seculiere vrouwen, het grootste deel van de vrouwen in Perzië? Zij heeft nu een hoofddoek en chadors in alle vormen en maten. Zelfs als zij hier in Europa is, draagt zij een hoofddoek. Zij verricht salaat, het islamitische gebed en is erg bijgelovig geworden. Maar ze is geen fundamentalist, ze heeft niets met het islamitische regime. Eigenlijk verwerpt zij dit regime.

Omgetoverd
Hoe is het dan mogelijk dat een normale, seculiere, rationele moslima is omgetoverd tot een bijgelovige, islamitische vrouw?

In de afgelopen drie decennia heeft het islamitische regime van Iran zich ingezet voor de reïslamisering van alle moslims. Er zijn instituten opgericht voor propaganda en opvoeding van burgers.

De oorlog tussen Iran en Irak hielp indertijd bij de reïslamisering van de samenleving: de macht van een geestelijke begint bij de dood. Elke week moesten overal in Iran vele doden worden begraven. Slachtoffers van de oorlog.

Theater
Bij elke begrafenis organiseerden ayatollahs het gebruikelijke religieuze theater: het theater van angst voor de dood en enthousiasme voor Allah.

Geestelijken, van welke religie dan ook, zijn meesters van de dood. Zij menen immers toegang te hebben tot het geheim van de dood en daarvan maken ze gebruik. Zo kunnen ze het volk bang maken voor het Akherat, het hiernamaals. In het geval van de islam is dat niet zo moeilijk, want de Koran barst van bedreigingen aan het adres van zondaars.

Scholen
Ook zijn in alle Iraanse wijken en op scholen reïslamiseringsprogramma’s gelanceerd. Salaat werd overal verplicht: in scholen, fabrieken, legerkazernes, politiebureaus etcetera. Ook zijn verenigingen opgericht die de islamitische propaganda de huizen van burgers in moesten brengen.

De politieke islam kenmerkt zich door de reïslamisering van de samenleving. En dit geldt niet alleen voor het sjiitische Iran. Ook de jihadisten in Afghanistan hebben daar een bijna onomkeerbaar reïslamiseringsproces op gang gebracht. Gewone moslims moeten de islam ineens opnieuw bestuderen om een ‘goede moslim’ te worden.

Joden
In de ogen van de islamisten zijn de moslims besmet door de propaganda van joden, christenen en ongelovigen, en daarom moeten ze opnieuw moslim worden – een échte moslim.

Voor vrouwen betekent dit het in acht nemen van de regels van hijab. De religieuze terreur wordt langzamerhand geïnternaliseerd, waardoor sommige vrouwen zich thuis beginnen te voelen in hun nieuwe uniform: hoofddoek, burqa, sluier, chador etcetera.

En natuurlijk zal talloze keren de hadith van profeet Mohammed worden naverteld, waarin hij zegt dat de meeste bewoners van de hel vrouwen zijn. Zo krijg je vrouwen aan de hijab.

Dode wereld
In Afghanistan is geen Afghaanse vrouw te vinden zonder hoofddoek. Kunt u zich voorstellen dat de foto’s op mijn dressoir naar een dode wereld verwijzen? Ik word er verdrietig van en daarom verzet ik me tegen de verplichte hijab.

Tegelijkertijd weet ik dat deze horror is bedacht om vrouwen te onderdrukken. Onderdrukking is succesvol zodra vrouwen erin geloven. De hoofddoek is daarom voor mij en voor velen het symbool van een door islamisten vernietigde wereld: een proces waarbij mensen worden gedwongen om anders te geloven.

Moskee
Tot slot: ik heb geen moeite met het dragen van een hoofddoek in een moskee. Maar de hijab is niet uitsluitend bedacht voor betreding van een moskee. Altijd en overal moet de hijab in acht worden genomen. Dit heeft het karakter van een hoofddoek veranderd.

De vergelijking tussen een hoofddoek en een keppeltje gaat daarom mank. Dat er ooit een wereld zou ontstaan waarin religieuze moslims zelf de hijab in acht nemen en tegelijkertijd aanvaarden dat er een meerderheid zonder hijab bestaat, daarvan droom ik nog steeds.

AV: Nou zeg, dat is toch wel een ervaringsdeskundige, zo’n vluchteling uit Iran,

alfred vierling (Charmant Marchant)