Djihad Quatre tactiques pour une stratégie . Vier heilige oorlogstaktieken (Frans, vertaling Nederlands av)

Djihad

Quatre tactiques pour une stratégie

Faire peur, humilier et détruire la société occidentale aux racines chrétiennes,
affaiblie par son apostasie et son matérialisme,
pour lui substituer l’Oumma (1), communauté musulmane, régie, hors de nos lois,
par la charia, lois et règles issues du Coran et de la tradition mahométane.

Voilà le “projet” du djihad, au service d’une idéologie qui mêle spirituel et temporel, religiosité et politique.

Pour mettre en œuvre cette stratégie, quatre tactiques complémentaires.

1. Le djihad terroriste

C’est celui des attentats, des tueries, des agressions armées, des mutilations
Djihad le plus voyant, celui qui fait le plus peur…
Il occulte les autres djihads ou les fait passer pour modérés.

2. Le djihad de déstabilisation et d’intimidation

Comportements illégaux, délinquance systématique
Violences, agressions, insultes, intimidations, caillassages, provocations
Guérilla contre ce qui représente l’ordre (police, pompiers, conducteurs de bus, ambulanciers… )
Barrage à tout prosélytisme

3. Le djihad d’implantation progressive de la charia

Immigration et démographie (plus de 50 millions de musulmans en Europe), permettant une danse du ventre électorale qui fait tourner la tête aux candidats et aux rééligibles
Alimentation (nourriture hallal, refus de l’alcool et du porc dans les collectivités)
Habillements féminin (voile, burqa) et masculin
Finance et banques islamiques, tribunaux islamiques, boutiques musulmanes
Multiplication des mosquées avec dômes, minarets
Cimetières islamiques
Alignement sur le calendrier islamique (Ramadan, fêtes musulmanes)
Prières dans les lieux publics, dans les entreprises
Multiplications des établissements scolaires musulmans et des écoles coraniques
Ségrégation par refus de la mixité (piscines – salles de sport – hôpitaux et maternités…)
Multiplication des quartiers et des cités à majorité musulmane,
Infiltration des structures d’influence (police, armée, services publics, postes d’élus, bienfaisance…)

4. Le djihad de victimisation

A la moindre critique contre l’Islam, le Coran ou le Prophète…

Dépôts de plaintes, tohu-bohu médiatique, manifestations de plus en plus coordonnées
Amalgame avec le racisme et la soi-disant “extrême droite”
Revendication d’un délit d’islamophobie

Le djihad est une obligation dans l’Islam. Tout musulman se doit d’être un djihadiste, d’une façon ou d’une autre.
Sur ces quatre “fronts”, c’est bien une guerre qui nous est menée. Il faut d’abord commencer par le reconnaître et ensuite y faire face, ce qui nécessite de sortir de notre confortable avachissement.

Etienne Péléant – 21 septembre 2012 – Fiche CLAIR et NET n°6

Infos et contact : [email protected]

Nederlandse vertaling (AV)

Angst aanjagen aan, beledigen en het afbreken van de westerse samenleving met zijn christelijke wortelen, die al verzwakt is door geloofsafval en materialisme en het doen vervangen door de Umma, de mohammedaanse geloofsgemeenschap, die buiten onze wetgeving om wordt geregeerd door de sharia, de wetgeving en regels uit de Kor´an en de mohamedaanse traditie. Dat is het djihad-project, in dienst van een ideologische mengelmoes van geestelijke en wereldlijke, godsdienstige en politieke aspecten. Om nu deze strategie te verwerkelijken worden vier taktieken toegepast.

1. de terroristische djihad.
Die van de dodelijke aanslagen, gewapende overvallen, verminkingen, de meest zichtbare djihad, die ook het meeste vrees inboezemt. Erdoor worden ander vormen van djihad verdoezeld of komen erdoor als ´gematigd´over.

2. de djihad van het destabiliseren en intimideren (de maatschappij op losse schroeven zetten en angst aanjagen)

Wederrechtelijk gedrag, systematisch misdadig gedrag, geweldplegingen, aggressief gedrag, beledigi8gnen, intimidaties, stenen gooien, uitlokkingen, guerrilla tegen de ordebewakers: politie, brandweer, ambulancepersoneel, buschauffeurs, en een dam opwerpen tegen elke vorm van missie/zending.

3. de djihad om allengs de sharia te doen invoeren.

Door immmigratie en een veranderende demografische samenstelling ( al meer dan 50 miljoen mohammedanen in Europa!) een omslag in het kiesvolk teweeg te brengen met et meedraaien van de kandidaten en herkiesbaren van dien.
Afdwingen van halal voedsel (dus vlrees verkregen door onverdoofd slachten), van verbod op nuttigen van varkensvlees en alkohol in openbare gelegenheden.
Kledingvoorschriften voor de vrouw (sluier, burka) en de man. (baard, wijde te korte broek, witte hoofdtooi).
Mohammedaanse financieringsconstructies, banken, rechtbanken en winkels.
Vermenigvulidigin gvan moskees met minaretten, mohamedaanse begraafplaatsen, aanpassingen aan de mohamedaanse kalender , ook van mohamedaanse feestdagen, ramadan.
Openbare gebedsdiensten op straat en in de bedrijven.
Vermenigvuldiging van mohamedaanse onderwijsinstellingen en scholen.
Verplichte scheiding afgedwongen door weigering van man en vrouw in zwembaden , sportzalen, ziekenhuizen en bevalruimten.
Vermenigvuldigign van hele mohammedaanse wijken en steden.
Oprukken en infiltreren in instituties (politie, leger, openbare diensten,verkiesbare plaatsen, maatschappelijke zorginstellingen)

4. de djihad van het slachtoffer uithangen.

Bij de minst geringste kritiek op de Islam, korán of hun profeet regent het klachten, media heisa, op overal elkaar afgestemde massale demonstraties, die dan ook nog eens worden gevoerd uit naam ´tegen het racisme´en tegen zogenaamd ´extreem-rechts´. Opeisen van de erkenning van ´islamophobie´als officieel misdrijf.

De djihad in welke van deze vormen dan ook is een verplichting voor elke mohammedaan. Er wordt een ware oorlog op deze vier fronten tegen ons gevoerd. Het is eerst zaak die als zodanig te onderkennen en er dan iets tegen te gaan doen. Het moet maar eens afgelopen zijn met ons gevoel van we zitten hier ok en ons kalverengedrag.