Syrie: een Syrisch christelijk geluid: Het vredesproces volgens abt Daniel Maes

Daniël Maes (74), Norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse Norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.

Hij zet uiteen:
De speciale vredesgezant
Lakdhar Brahimi heeft op 1 dec. voor de algemene vergadering van de
UNO zijn rapport voorgesteld, op basis van het akkoord van Geneve van
30 juni 2012: 1) een overgangsregering in Syrië mét de huidige
regering én oppositieleden, 2) een vredesmacht van de UNO, 3)
gemeente- en presidentsverkiezingen in 2014. Verder wordt een
vredesconferentie voorzien in Moskou om het Israëlisch- Palestijns én
het Israëlisch-Syrisch conflict grondig op te lossen. Inmiddels is de
staat Palestina als waarnemer bij de Uno aanvaard in het vooruitzicht
van de vorming van een twee statenoplossing (Israël-Palestina), als
onafhankelijke, soevereine, democratische staten naast elkaar, op
basis van de grenzen van voor 1967. Stemming: 138 voor, 41
onthoudingen, 6 tegen (waaronder VS en Israël). De vraag is of er in
de werkelijkheid iets zal veranderen. Verder is nog eens aanvaard dat
Israël de bezette Golanhoogte aan Syrië moet teruggeven. Vervolgens
heeft de Amerikaanse veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski verklaard
dat Amerika niet als een ‘stomme ezel’ Israël zal volgen wanneer het
een oorlog wil beginnen tegen Iran. Israël moet niet de belangen en de
veiligheid van Amerika bepalen. Ondertussen is Rusland (vanaf 1
december) voorzitter van de G 20. Vladimir Putin heeft gezegd betere
financiële regelingen te willen stimuleren alsook een meer
evenwichtige wereldeconomie op basis van wederzijds vertrouwen.
Nogmaals heeft de Russische minister van buitenlandse zaken Sergey
Lavrov gezegd dat de westerse politiek van “ijzer en bloed” niet werkt
en meestal het tegendeel bewerkt, nl. een toenemend terrorisme, wat
duidelijk blijkt in Syrië. Dit sluit aan bij wat Vladimir Putin in
juli zei: de zogenaamde “humanitaire operaties” van het westen zijn
in feite een “raket- en bommen-democratie”. Amerika en het westen
zullen noodgedwongen hun militair geweld moeten verminderen en zich
steeds meer moeten richten naar de vredespolitiek van Rusland. Jeffrey
Feltmann, directeur buitenlandse zaken bij de Uno wordt naar alle
waarschijnlijkheid een topdiplomaat in Obama II. Welnu, deze was als
hoogste Amerikaanse diplomaat samen met Ban Ki-moon aanwezig op de top
van de niet gebonden landen (NAM) in Teheran van 27-31 augustus 2012.
We zijn nog lang niet aan de nieuwe patatten, zoals de boeren vroeger
zeiden, maar er is wel hoop op lange termijn. Het Westen blijft zijn
politiek van zelfvernietiging door wapengekletter voorlopig nog trouw
en heeft de fameuze patriotraketten in Turkije gestationeerd, vlak bij
de grens met Syrië. Nadat de dappere Belgen hun best gedaan hebben om
Libië mee in de vernietiging te helpen, zijn nu ook de Nederlanders
van plan patriotsraketten als dreiging tegen Syrië te gebruiken, in
plaats van ons een vracht kaasbollen te sturen. Wat is het westen och
toch zo bekommerd om de Syrische bevolking! Het droomt er van tekens
te kunnen waarnemen dat de president (een man die ondertussen meer
gezond verstand gebruikt heeft dan de westerse politici samen)
chemische wapens zou gebruiken tegen eigen bevolking. Het westen staat
helemaal klaar om de grote redder te komen spelen. In tussentijd
steunen en bewapenen ze terroristen zo veel mogelijk om naar
hartenlust hier te moorden en aanslagen te plegen. Wat een walgelijke
westerse huichelarij! Ondertussen heeft in Moskou de 20ste jaarlijkse
vergadering plaats gehad van de CFDP (Raad voor buitenlandse politiek
en defensie), waarbij nog eens de uitzonderlijke en originele positie
blijkt van Rusland in de huidige wereldpolitiek. Zij zijn zich scherp
bewust van de huidige wereldcrisis die het einde betekent van een
“contra-beschaving”. Zij voorzien voor de volgende decennia een
nieuwe tijd met een heel andere “nieuwe wereldorde”, die niet gebouwd
is op economische en militaire overheersing, machtsontplooiing,
onderdrukking en terrorisme. Sergey Lavrov roept op tot bezinning en
brengt “een spiritueel element” in de politiek. Als Hillary, Ashton,
Fabius en andere ‘woorden-mitrailleurs’ (waaronder onze Didier) nog
iets zinnigs willen zeggen of doen, zullen ze zich noodgedwongen
moeten aanpassen.