Alfred Vierling » • in het Nederlands » Ook traditionele partijen als PvdA en CDA worden steeds meer anti-immigratie
Ook traditionele partijen als PvdA en CDA worden steeds meer anti-immigratie
‘Ook traditionele partijen als PvdA en CDA worden steeds meer anti-immigratie’
Volkskrant OPINIE – Meindert Fennema − 06/09/13:
‘Minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid tijdens een werkbezoek aan Hotel Westland beter bekend als het Polenhotel.
column De zorgen van minister Asscher over Oost-Europese werknemers in Nederland passen in een trend, schrijft Meindert Fennema. Traditionele partijen gaan steeds meer lijken op de anti-immigratiepartijen, al leek het daar aanvankelijk niet op.
Lodewijk Asscher waarschuwde in de Volkskrant van 17 augustus tegen de invasie van Oost-Europese werknemers. Zijn opiniebijdrage had als titel: ‘Code Oranje voor vrij werkverkeer binnen EU.’ Asscher schreef samen met David Goodhart: ‘Het heeft geen zin de klachten van degenen die hierdoor worden geraakt af te doen als het gebruikelijke gemopper over “buitenlanders”‘.
Dat is een heel ander PvdA-geluid dan wij vorig jaar hoorden als reactie op het PVV-voorstel voor een Polenmeldpunt. Volgens de Haagse PvdA-wethouder Max Norden moesten we ‘juist nu die mensen laten merken dat ze van harte welkom zijn. Het is ook goed dat veel Nederlanders een positief signaal willen afgeven. Want veel Polen voelen zich de laatste tijd toch ten onrechte minder welkom in Nederland.’
Opgeschoven in richting anti-immigratiepartijen
In een artikel dat volgend jaar zal verschijnen1 laat een viertal Amsterdamse politicologen zien dat in de afgelopen twintig jaar de standpunten over immigratie en integratie van CDA, PvdA en VVD opgeschoven zijn in de richting van de anti-immigratiepartijen. Dat liet zich aanvankelijk niet zo aanzien. De opkomst van Hans Janmaats CD leidde er toe dat CDA en VVD van de weeromstuit een tegengestelde beweging maakten.
Maar tussen 1998 en 2002 hebben die partijen hun opvattingen drastisch gewijzigd. In 2002 onderscheidden de partijprogramma’s van VVD en CDA zich op het punt van immigratie en integratie nauwelijks van dat van de LPF.
In 2006 hadden CDA en VVD in hun verkiezingsprogramma’s weer de posities ingenomen die zij in 1998 hadden – hetgeen de spectaculaire overwinning van de PVV mede verklaart – maar daarna namen zij de PVV standpunten grotendeels over.
Bij de PvdA is eenzelfde beweging waarneembaar, maar minder sterk. De PvdA blijft zich over de jaren op het punt van immigratie en integratie ter linker zijde van het politieke spectrum opstellen. Bovendien hecht de PvdA van oudsher meer aan sociale en economische integratie dan aan culturele integratie. Maar de immigratiewetgeving die door staatssecretaris Job Cohen in 1999 door het parlement werd geloodst was zéér restrictief.
SP en D66 meer naar GroenLinks
Niet alle partijen namen de standpunten van Janmaat, Fortuyn en Wilders over. GroenLinks bijvoorbeeld bleef vasthouden aan een ruimhartig asielbeleid en een multiculturalistisch integratiebeleid. D66 en de SP schoven steeds meer op in de richting van GroenLinks. In haar Nota ‘Gastarbeid en Kapitaal’ uit 1983 was de SP nog zeer kritisch over arbeidsmigratie en pleitte zij voor een assimilationistisch integratiebeleid, maar vanaf 2002 heeft de SP haar koers verlegd. D66-oprichter Hans Gruijters pleitte in 1993 – hij was toen burgemeester van Lelystad – voor een stop op de toelating van asielzoekers. Maar onder Pechtold is D66 een echte anti-Wilders partij geworden.
Wat de analyse van de Amsterdamse politicologen ook laat zien is dat in het integratiedebat de nadruk bij alle partijen is verschoven van sociale en economische integratie naar culturele integratie. Het zogenaamde moslimdebat is daar een voorbeeld van. In dat opzicht is de opiniebijdrage van Lodewijk Asscher een terugkeer naar de oude standpunten van de PvdA – en ook van de SP – waarin de arbeidsmarkt centraal stonden.
Filed under: • in het Nederlands
Recent Comments