Alfred Vierling » • in het Nederlands » Doodstraf: Een steeds terugkerende boomerang
Doodstraf: Een steeds terugkerende boomerang
Sommige rechtgeaarde activisten, verontrust over de toenemende geweldscriminaliteit, zedendelicten en het terrorisme pleiten eens in de zoveel tijd weer voor de herinvoering van de doodstraf, “want sommige mensen zouden maar beter niet op deze planeet mogen rondwandelen.” Als voorbeeld noemt men Volkert van der Graaf, de moordenaar van Pim Fortuyn. Maar die had dezelfde mening, namelijk dat Fortuyn maar beter hier niet rondwandelde. Ook Nathuram Godse, de moordenaar van Mahatma Gandhi, van wie hij terecht vond, dat die India aan de islam heeft uitgeleverd, dacht zo. Dus de voorstanders van de doodstraf of eigenrichting in moord denken niet logisch: Volgens hen is de doodstraf is er voor wie zij hier niet willen laten rondwandelen, maar mag niet worden toegepast door wie ONS hier niet wil laten rondwandelen: Hun pleidooi voor de doodstraf komt neer op uitlokking van onze uitroeiing voor straks als de islamomanie de macht grijpt.
Uitermate naief veronderstellen de bepleiters van de doodstraf ‘de huidige opsporingstechnieken en mogelijkheden tot vergaren van bewijsmateriaal in staat vaak de schuld van een veroordeelde onomstootbaar aan te tonen.’ Men bedoelt waarschijnlijk bewijsmateriaal à charge van de verdachte of à décharge van een veroordeelde in een herzieningsprocedure. Niets is minder waar getuige de hoeveelheid wetenschappelijke artikelen rond de dna-test, de forensische instituten en de hoeveelheid strafprocessen die erop vastlopen, zoals onlangs dat tegen de koninklijk onderscheiden Marco Kroon.Nog afgezien van de toenemende politicering van onze justiele, politiele en penitentiaire instellingen.
Het geopperde ‘recht op dood’ onderschrijf ik voor iedereen, mits een beroep daarop in volledige onafhankelijkheid kan worden genomen, bijvoorbeeld middels een verklaring bij volle verstand en lang voorafgaand aan het daadwerkelijk uitzichtloos lijden door alsdan nog niet gebleken ziekte of strafrechtelijke veroordeling. Maar de pleitbezorgers van de doodstraf betonen zich bloeddorstig, als zij deze optie willen voorleggen aan levenslang gestraften, zo als in China ter dood veroordeelden wordt ‘gevraagd’ zich ‘vrijwillig’ als orgaandonor te melden.
Voor de rest zij hier herhaald een artikel, dat ik op 22 november 2002 schreef in Heemland nr 25:
De voorstanders van de doodstraf noemen als argumenten voor de doodstraf:
1. individuele preventie (dader doet het niet meer)
2. generale preventie (afschrikking van navolging)
3. lagere kosten dan levneslange detentie
Deze stelligname berust op een bepaald geloof over wat dood is. Maar niemand weet wat dood is. Als je niet weet wat het is, weet je ook nioet of het een straf is. Doodstraf als begrip exit (afgedaan). Blijkbaar wordt bedoeld op levensbeeindiging als maatregel ter bescherming van de maatschappij. De frequent begane uiterst ongelukkige discussievervuiling met die over abortus en euthanasie, beide ook niet bedoeld als strafmaatregel, duidt daar al op. Als je niet weet wat dood is, kun je ook niet stellen, dat er geen speld valt tussen te krijgen, dat de dader het na de executievoltrekking niet weer doet. Argument 1: de individuele preventie dus exit.
Uit talloos goed gedocumenteerd onderzoek in landen met de doodstraf blijkt, dat er geen afschikwekkende werking uitgaat van de doodstraf op potentiele daders van vergrijpen tegen het leven. Dit komt, omdat een moordenaar per definitie niet ‘bij zijn volle bewustzijn’ moordt.
Wat is bewustzijn? In het Latijn en Frans vallen de begrippen bewustzijn en geweten samen in hetzelfde woord: ‘Conscientia, conscience’ , dat wat ‘geweten’ is , namelijk van een algeheel zijn voorafgaand aan de verindividualisering. Derhalve argument 2: Generale preventie ook exit.
Het argument van maatschappelijke kosten van de straftenuitvoerlegging, ethisch van een veel geringere orde dan de eerste twee argumenten, kan gemakkelijk worden weerlegd. In alle landen met de doodstraf zijn de kosten hoger dan die bij levenslange gevangenisstraf als men ook de kosten van de ellelange procedures ter voorkoming van de executie meetelt.
Maar belangrijker is, dat de voorstanders van de doodstraf geen idee hebben van wat straf is, wat strafrecht vermag en beoogt te bereiken. Het element maatschappelijke wraakneming is in de hele wereld als zodanig verlaten, behoudens waar theocratieen zich laten voorstaan op de vermeende wil van god. Ter dood brengen als maatregel ter bescherming van de samenleving van gevaarlijke van hersenbeschadigde (potentiele) daders is van een geheel andere orde dan het pleit voor dood als straf.
Doden in het kader van oorlogshandelingen op grond van (inter-)nationale bevelsstructuren dient eveneens buiten het (internationaal) strfarecht te worden bestudeerd. Idioot, dat een Nederlandse Officier van Justitie achteraf gaat kijken of een soldaat te velde zich wel aan de schiet-instructies heeft gehouden. Er is hierbij geen enkel verschil tussen enerzijds doden door staten, zoals de USA, Israel of Nederland dat 800 bommen en raketten op Servie afwierp en na het oprichten van het Internationaal Strafrechthof te Den Haag zijn F16-piloten opdroeg zelf maar te bepalen of in Afghanistan hun bommen moeten vallen, zodat niet de ‘politici van normen en waarden’ maar de piloten kunnen worden gedaagd en anderszijds het ‘terrorisme’, wat niet anders is dan oorlogshandelingen door individuen en entiteiten zonder nationale bevelsstructuur gewettigd door een grondwet. Doden tijdens oorlog is ook lang niet altijd bedoeld als straf, maar als veiligheidsmaatregel, bijvoorbeeld door Mladic in Srebrenica.
Tenslotte wijs ik erop, dat men menselijk leven ook niet moet verabsoluteren. Het ombrengen van miljoenen hoogontwikkelde ‘landbouwdieren’ uit vrees voor verlies van consumentenvertrouwen wordt thans terecht bestreden, daar waar abortus en veelal bij euthanasie per definitie doelen op beeindiging van levensvormen met een bij landbouwdieren vergeleken minimale cerebrale functie.
Alfred Vierling
Filed under: • in het Nederlands
Recent Comments